audio with realistic timbre
 

Luistershow Woudenberg 06-12-2004

"Studio Ammerlaan".
Zaterdag 6 december was er door Kees Pel een luistershow georganiseerd of liever, om met de woorden van Kees te spreken, een concert. Een bijzonder concert want er was ook een vergelijk van live-muziek met het gereproduceerde geluid vanuit een audio installatie. Ook heeft Cees deze gelegenheid aangegrepen om een oude kreet nieuw leven in te blazen: vroeger praatte men niet over "Hi-Fi" en/of "High-End", toen was de term Werkelijkheids Weergave (WW) gewoon! Een mooie oud-Nederlandse benaming die eigenlijk precies beschrijft wat wij trachten te reproduceren via een audio-installatie!.
De lokatie van het concert was Woudenberg waar een (grote) garage voor deze gelegenheid beschikbaar was gesteld. Deze garage was omgebouwd tot een heuse luisterruimte: sfeerverlichting voor een gemoedelijke sfeer, velourse gordijnen om de ruimte enigzins te dempen en voldoende meubilair om de genodigden plaats te bieden. Ook de inwendige mens werd goed verzorgd: koffie met versnapering vooraf, frisdrank of een wijntje tussendoor en wederom koffie maar nu met een broodje als afsluiting. Perfect!

...organisator Cees Pel (links)  en Hans Kortenbach (Musical Affairs) in geprek...
...spullen van PHY-HP met daarachter de versnaperingen...

De geluidsinstallatie.
De weergevers waren van van Musical Affairs; de Auris met PHY-HP KM30 als drivers. Dit is een redelijk controversiële luidspreker die is opgebouwd uit klankhout. Anders dan bij de meeste luidsprekerkasten is de kast van de Auris alles behalve "dood". Het motto "elke massa komt uiteindelijk in beweging, dus laat deze beweging positief bijdragen" is hier van toepassing: De kast is slechts enkele kilo's zwaar, o.a. omdat de baffle 7mm dik is en de zijwanden "slechts" 4mm dik zijn...

Wel is er alles aan gedaan om ongewenste kastresonanties uit te bannen.
Het front-end werd verzorgd door Audio-Cube en bestond uit een tweetal loopwerken van 47-Labs, de Flatfish en het Shigaraki loopwerk. De D/A-converter was een Shigaraki non-oversampling dac. De Flatfish is voor deze gelegenheid gebruikt omdat dit loopwerk net even beter combineerde met rest van de installatie dan het Shigaraki loopwerk.
De buizenversterkers waren van Stefan Wapstra en mijzelf. De monoblokken van Stefan zijn vanaf lijnnivo aan te sturen en zijn hebben als buisbezetting Siemens Ba, Siemens Ca en TianJin 300B premium. De voeding bestaat uit louter BlackGate NH in Super E-cap met een NRS op de 300B. De beide voorbuizen hebben een ccs in de voeding en hebben als belasting een anode-choke voor de Ba en een interstage voor de Ca. Van mij waren aanwezig de voorversterker Mystique en monoblokken Magique, voor deze gelegenheid voorzien van Full Music 2A3/n eindbuizen.
De speakerbekabeling was van de hand van Cees Pel en de interlinks van Kees Piet. Netfiltering kwam van Audio-Cube (Furutech) en netkabels waren deels zelfbouw en Siltech. Digitale signaaloverbrenging van loopwerk naar dac was ook van Audio-Cube, echter zelfbouw.

...de dac en loopwerken beschikbaar gesteld door Audio-Cube...
...het "buizen-bos"...

Levende muziek
...gitarist Paul van Oosterom...
De live-muziek werd verzorgd door gitarist Paul Oosterom, die voor deze gelegenheid een aantal korte stukken speelde op een viertal verschillende gitaren: 2 akoestische gitaren (een spaanse en een klassieke) en 2 electrische gitaren (een "Les Paul" en een Fender Stratocaster). De laatste 2 werden versterkt weergegeven door een buisversterker. Aanvankelijk was de bedoeling dat de live-muziek zou worden gespeeld alvorens naar muziekweergave via de audio installatie te luisteren om zodoende een aardig vergelijk te kunnen maken, echter de frase "een goed muzikant is altijd te laat" werd ook hier bewaarheid, en is "live gespeeld" tussen de twee sets in.

Aanvang...
De show zou dus uit 3 passages bestaan; eerst de installatie met de versterkers van Stefan, daarna gitarist Paul en afsluitend de installatie met mijn versterkers, alles gescheiden door korte pauzes om de inwendige mens te verzorgen. Precies om 1400 uur werd aangevangen met het concert: inmiddels was de ruimte gevuld met zo'n 40(!) toehoorders. Afwisselend werd er klassiek, pop en jazz gedraaid op redelijk volume, alles een strak regime van Cees volgend. De installatie met de versterkers van Stefan zetten een groot en breed podium neer met een weldaad aan detail. Menige 'ooohs' en 'aaahs' kwam van de toehoorders met af en toe een spontaan applaus...
...de beluisterde kombinatie...
Na de pauze was de beurt aan Paul Oosterom. Beide akoestische gitaren kwamen eerst aan bod gevolgd door de 2 electrisch versterkte gitaren. Korte muziekstukken werden afgesloten met applaus en ontlokte vele vragen vanuit het publiek hetgeen een dergelijke omvang kreeg dat Cees dit een halt toe te riep. Dat Paul overtuigend en met grote klasse speelde mag duidelijk zijn... Het laatste gedeelte van de show gaf een een ander geluidsbeeld dan het eerste , zonder hier overigens afbreuk aan te doen - duidelijk een kwestie van smaak... Deze kombinatie gaf evenveel detail maar met meer rust, het podium was even breed en groot echter iets dieper. Wel was duidelijk dat er minder vermogen beschikbaar was. Bij groot werk moest de volumeknop bijna geheel opengedraaid worden (de volle 4 Watt!). Ook deze kombinatie ontlokte de toehoorders regelmatig een applaus, zij het bij andere muziekpassages als bij de eerste set. De overeenkomsten in klank in vergelijk tot het live-geluid, waren bij beide kombinaties groot!

Nabrander...
Het "concert", zoals bedoeld door Cees, is niet georganiseerd om een "winnaar" aan te wijzen v.w.b. de versterkers. Het is dan ook geenzins de bedoeling geweest om te laten horen hoe "goed" de installatie was zoals gepresenteerd. De bedoeling was om eens te laten horen wat een geluidsinstallatie aan klank inleverd in vergelijking met het oorspronkelijke geluid, in dit geval het gitaarspel van Paul.
...close-up van het Shigaraki-loopwerk...

Mij is het alleszins meegevallen hoe een geluidsinstallatie kan presteren in een "vreemde" ruimte, helemaal gevuld met mensen en met een minimale tijd aan voorbereiding. Waar 's ochtends de versterkers met "twee vingers in de neus" de ruimte ruimschoots vulden met muziek, hadden ze hier 's middags een behoorlijk grote kluif aan: dezelfde ruimte gevuld met (uiteindelijk) 50 toehoorders vraagt bijna twee keer zoveel vermogen om eenzelfde geluidsdruk neer te kunnen zetten...

PS. Cees bedankt!

_______________